دامدار باید تاریخ زایمان پیش‌بینی‌شده، وضعیت بدن گاو (BCS) و رژیم غذایی گاو را بررسی کند.
تصمیماتی که گاودار در مورد تغذیه گاو آبستن در حال حاضر می گیرد می تواند تأثیرات عمده ای بر سلامت گوساله بدنیا آمده و باروری گاو در فصل تولید مثل بعدی داشته باشد.
اکثریت رشد جنین (از 75 تا بیش از 90 درصد، بسته به منبع) در طول سه ماه آخر آبستنی اتفاق می‌افتد و نیازهای غذایی و استراتژی‌های تغذیه توصیه شده برای گاوها نیز بر همین اساس تغییر می‌کند.
برای اطمینان از اینکه در مسیر تغذیه زمستانی خود قرار دارید، به تاریخ زایمان پیش بینی شده، امتیازات وضعیت بدن گاو و رژیم غذایی که گاوها دریافت می کنند، خوب نگاه کنید. پروتئین و محتوای انرژی فعلی مراتع بومی ویا بقایای گیاهی احتمالاً برای گاوهایی که در اوایل تا اواسط بهار زایمان می کنند مناسب نیستند. بر این اساس گاوها را بررسی کرده و به خاطر داشته باشید که نیاز به مواد مغذی گاوها افزایش می یابد.
از آنجایی که با افزایش سن آبستنی، نیاز به افزایش 20 درصدی در مصرف پروتئین خام و 16 درصد افزایش در کل دریافت مواد مغذی قابل هضم دارند تا با افزایش رشد جنین همگام شوند. این نیاز به مواد مغذی اضافی تاهنگامی که گاو زایمان می کند، افزایش می یابد و از طرفی باید برای گوساله شیر تولید کند.
اگرچه برخی از گاوداران استدلال می کنند که تامین مواد مغذی کمتر در طول بارداری منجر به وزن کمتر هنگام تولد و در نتیجه باعث کاهش مشکلات زایمان می شود، همیشه اینطور نیست.
گاوهایی که با سطح بالایی ازخوراک تغذیه می‌شدند، در واقع مشکل زایمان کمتری داشتند، حتی با گوساله‌های کمی بزرگتر.
«علاوه بر این، در حالی که بقای گوساله در بدو تولد بین گروه ها مشابه بود، بقای گوساله هنگام از شیر گرفتن در گاوهایی که با کیفیت بالای خوراک تغذیه شده بودند، بسیار بیشتر بود. گوساله‌های گاوهایی که با خوراک بی کیفیت تغذیه می‌شوند، در مقایسه با گوساله‌های گاوهایی که با کیفیت بالای خوراک تغذیه می‌شوند، مشکلات بیشتری با اسهال و مرگ و میر ناشی ازآن داشتند.»
یک مطالعه جداگانه نشان داد که گاوهایی با وضعیت بدنی نامناسب در مقایسه با گاوهایی که وضعیت بدنی خوبی دارند، آغوز با کیفیت پایین تری تولید می کنند. وضعیت بد بدن منجر به کاهش توانایی انتقال ایمنی از طریق آغوز به گوساله‌های گاوهای کم‌تغذیه شده می شود. گوساله‌های تازه متولد شده به آغوز کافی نیاز دارند زیرا حاوی آنتی‌بادی‌ها و پروتئین‌های دیگری است که از گوساله‌ها در برابر بیماری‌ها محافظت می‌کند تا زمانی که سیستم ایمنی بدن آنها کاملاً فعال شود.
مطالعات همچنین نشان می دهد که نیاز به تغذیه خوب در دوران آبستنی به باروری در فصل تولید مثل بعدی می انجامد. گاوهایی که در زمان زایمان لاغر هستند، در مقایسه با گاوهایی که در شرایط بدنی خوب زایمان می کنند، شانس کمتری برای باردار شدن در فصل تولید مثل بعدی دارند. بنابراین، گاوهای لاغر و تلیسه‌ها باید نسبت به گاوهای مسن‌تر و در شرایط بدنی خوب، در سطح تغذیه‌ای بهتری باشند.
در صورت امکان، تلیسه‌ها و گاوهای لاغر را برای تغذیه بهتر از بقیه گله جدا کنید. در غیر این صورت،دامدارباید سعی کند خوراک را در یک منطقه بزرگتر پخش کنند تا ازایجاد مزاحمت گاوهای قوی دارای شرایط بدنی بهترنسبت به گاوهای لاغر، بکاهند. در صورت وجود امکانات برای تغذیه گروه های مختلف گاو، تلیسه ها و گاوهای لاغر باید جدا از گاوهای بالغ تغذیه شوند.
دامداران همچنین باید دما را در نظر داشته باشند و تا حد امکان از گاوها در برابر باد و رطوبت محافظت کنند. نیاز به مواد مغذی برای گاوها زمانی افزایش می‌یابد که دما زیر «دمای بحرانی پایین» در حدود 8- درجه سانتی گراد باشد. اگر گاو خیس یا در معرض باد باشد، دمای بحرانی پایین‌تر بسیار بیشتر است.
برای هر درجه کمتر از دمای بحرانی پایین تر، انرژی مورد نیاز می تواند 1 تا 2 درصد از کل مواد مغذی قابل هضم (TDN) افزایش یابد. این بدان معناست که گاو 600 کیلویی که به 6 کیلوگرم TDN در روز در دمای 8- درجه سانتی گراد نیاز داشت، ممکن است تا 6.7 کیلو گرم TDN در روز در دمای 18- سانتی گراد نیاز داشته باشد. با این حال، گاوها محدودیتی در میزان تغذیه دارند، بنابراین تولیدکنندگان ممکن است مجبور شوند علاوه بر کمیت، کیفیت خوراک را افزایش دهند تا مطمئن شوند گاوها نیازهایشان را برآورده می کنند.
ارزیابی وضعیت تغذیه گاوها در حال حاضر و انجام اقدامات مناسب به شما این امکان را می دهد که مواد مغذی مناسبی را برای به دست آوردن شرایط بدنی مناسب گاوها در هنگام زایمان تهیه کنید و در عین حال جنین را تشویق کنید تا دقیقاً همان رشد و تکامل لازم را که باید، انجام دهد.